Αποστάσεις,
αποστάσεις,
στιγμές μιας ζωής.
Κάποιοι αφήνουν,
άλλοι μένουν,
επιβάτες που κατεβαίνουν από
το εκτροχιασμένο τρένο τους,
να μην πάνε οπουδήποτε,
αναζητώντας τον εαυτό τους.
Στο λυκόφως της ζωής, γεμάτος
θλίψη στην ουσία
και γεμάτη με τεχνική.
Αποστάσεις,
αποστάσεις,
χρόνος ζωής.
Πηγές και
αποδράσεις , εκδηλώσεις ενός αστρικού κόσμου,
μιας Οικουμενικής οντότητας
που συνδυάζεται με την αναπνοή της,
το μυστικιστικό όνειρο των ψυχών ύπνου.
ψυχές που περνούν τη νύχτα,
στο λιμάνι των αόριστων ευκαιριών.
Doodles μιας άγνωστης πραγματικότητας,
Χιονισμένες πινελιές της διάσπαρτης αγάπης, της
δικαιοσύνης στην ποικιλομορφία, της
λεπτότητας στο ακαθάριστο, της
εμφάνισης στην αλήθεια.
Έτσι είναι τα έντερα του κόσμου μας.
Δεν υπάρχουν πιθανές συντομεύσεις
σε μια ύπαρξη ζωής και θανάτου.
MOMENT ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ.
Εξαιρετική ευκαιρία!
Το φωτοστέφανο του φωτός είναι εγγενές
στην ουσία του ανθρώπου, που
είναι η ψυχή του αναφορά,
της εξέλιξης και της αποτυχίας του.
Αποστάσεις,
αποστάσεις,
στιγμές μιας ζωής.
μακρύ υπαρξιακό
ταξίδι , διέλευση ακατέργαστων δοκιμών,
όλκιμη ευκαιρία ...
ανυψωμένες χορδές
ενός καθολικού ύμνου
που επεκτείνει τη σκέψη
και, το σώμα μου παίρνει φευγαλέα
που έχασε στο χωριό του χρόνου
μια μέρα, καταφέρνει να δραπετεύσει.
Αποστάσεις,
αποστάσεις,
χρόνος ζωής.
Παρούσα στιγμή
και αιώνια ευκαιρία.